Een gastblog van Mary Sjabbens

Dag Linda,

Ik kreeg laatst van jou de vraag of ik een gastblog wil schrijven. Oeps, dat is voor het eerst, zo’n vraag. Leek mij wel leuk maar ik moest even wat schuiven in mijn agenda, want ik had eigenlijk andere prioriteiten. En dat is dan mijn voordeel, ik ben hier de gezinsmanager, dus eigen baas. Kan ik mooi mijn prioriteiten hernoemen (klinkt best goed hè). Ik bedoel gewoon: agenda om gooien hoor.

Na het lezen van onder andere jouw antwoorden op mijn interviewvragen, heb ik een beeld van jou gekregen. Of dat beeld klopt, weet ik niet hoor. Heb alle linkjes even doorgelezen, al jouw foto’s bekeken op twitter en dacht: dat lijkt mij een gezellig en eerlijk mens. Een warme, betrokken en belangstellende vrouw ook. Ik lees het in jouw blogs en in jouw tweets. En verder krijg ik de indruk dat je een hardwerkende vrouw bent, type doorzetter.

Herkenbaar vind ik jouw antwoorden dat je het liefst blogt als je alleen bent en dat jouw gezin voorgaat. Zelf vind ik dat wel eens moeilijk maar heb de oplossing gevonden door alle ideeën voor blogs alvast ergens op te slaan. Want ik krijg vaak spontane ideeën maar heb op dat moment niet de tijd om het verder uit te werken. Hoe werkt dat bij jou? Komt een blog bij jou ‘op als poepen’? Of denk je er eerst een tijd over na? Heb jij trouwens een aantekenboekje bij je of onthoud jij op een andere manier jouw ideeën?

Ik las ook dat er voor jou nog onderwerpen zijn waarover je wel wil schrijven maar het (nu?) nog niet durft of het nog niet kan. Je snapt natuurlijk wel dat dit antwoord mij nieuwsgierig maakt. Wie of wat houdt je tegen, vraag ik mij af. Vooral ook omdat je geen rekening houdt met je lezers (zonder arrogant te willen zijn), zoals je in het interview antwoordde.

Misschien is het een kwestie van durven en blog je binnenkort wél over die onderwerpen?

Dit is een blog van Mary Sjabbens
Op twitter : @marysjabbens
Haar blog : http://www.marysjabbens.nl/

Dag Mary,

Mijn vraag aan jou, om het eventueel als gastblog te beantwoorden is lekker je eigen schuld!
Jouw interview en mijn antwoorden daarop, deden je zeggen , dat je een aardige indruk van mij had gekregen. Wel hier de uitdaging 😉

Ik vind het best moeilijk om mezelf te beooordelen als *een warme, betrokken en belangstellende vrouw*, maar geloof dat dat wel waar is ja.
Een hardwerkende vrouw, type doorzetter. Ja dat klopt.
Als je mijn Wot’s van het begin af aan gelezen hebt, dan weet je dat wel.

Mijn ideeën komen niet op als poepen hoor!
Ja soms wel, dan schrijf ik ze op als concept omdat de tijd nog niet daar is.
Of zet mijn ideeën in Evernote,haha daar ben ik helemaal verslaafd aan.
Staat in mijn telefoon en op mijn laptop.

Prettig vind ik het om te proberen op vaste dagen te bloggen.
Zoals bv de Write On Thursday op donderdag, en momenteel de #50books op zondag.
Daarnaast probeer ik op de dinsdag een fotomoment in te lassen, en dat is dan drie keer per week.

*Ik las ook dat er voor jou nog onderwerpen zijn waarover je wel wil schrijven maar het (nu?) nog niet durft of het nog niet kan. Je snapt natuurlijk wel dat dit antwoord mij nieuwsgierig maakt. Wie of wat houdt je tegen, vraag ik mij af. Vooral ook omdat je geen rekening houdt met je lezers (zonder arrogant te willen zijn), zoals je in het interview antwoordde*
Dit heeft mij een tijdje tegen gehouden om te beantwoorden.
Ik hou mezelf tegen, het is te persoonlijk, te ingrijpend en te moeilijk.
Ik laat me dus niet door mijn lezers weerhouden,..
Misschien toch wel een beetje, omdat het te persoonlijk is, en ik me daar wel heel bloot mee geef.

Na een virtuele schop onder mijn sexy kadetten , door jouw virtuele broer, is er een schrijfader geopend.
En ben ik tijdens de WOT’s best wel persoonlijke gaan schrijven.
En dat was al heel wat 😉
Ik vrees niet dat het niet alleen een kwestie van durven is.