Het is al weer een tijdje geleden dat ik een persoonlijke blog geschreven heb. Reden? Ik had er even niet zo veel zin in, het gaat even niet zo goed hier en had er eigenlijk geen zin in om daar over te schrijven. Verder zal het de oplettende lezer opgevallen zijn dat ik mijn persoonlijke blogs afwissel met boekenreviews, welke de laatste tijd de overhand hebben gehad, sorry 🙁
Yep , dit word een *klaag*blog! Ge zijt gewaarschuwt !
Ik ben ziek. Zo dat is er uit! Met een darm- en een longziekte struikel ik door het leven. En over het algemeen gaat dat redelijk tot super goed. Maar nu zit het tegen , fors zelfs. En het is niet eens een oude bekende die de kop opsteekt, al gaat dat uiteindelijk natuurlijk wel meespelen.
De ene na de andere ontsteking dient zich aan, die natuurlijk bestreden moeten worden. In 12 weken tijd vijf antibiotica-kuren en twee verlengingen, ja zelfs in de geneeskunde doen ze ook aan verlegingen 😉
Mijn lijf is uitgewoond, ik ben versleten, sporten zit er helaas niet meer in. Nu ken ik de vermoeidheid wel van Crohn, maar dit, dit is slopend.
Vervolgens begint mijn lichaam te protesteren, bam, een allergie-reactie op de antibiotica! Thanxs!! Geprobeerd om de zware anti-histaminica te voorkomen , maar helaas … 🙁 Gevolg : zo stoned als een garnaal. En daardoor gewoon een week niet kunnen werken.
Vandaar mijn klaagblog. Ik heb het even helemaal gehad.
Momenteel staat er nog een aantal onderzoeken in het ziekenhuis op stapel, hopelijk komt er wat uit. Na het eerste onderzoek, pats weer raak, weer een nieuwe kuur! Inmiddels is me het lachen wel vergaan.
Vandaag had ik het vervolg-onderzoek, een scopie. Eigenlijk had ik al mijn hoop hier op gericht : even vervelend, maar … Natuurlijk komt het lek boven water, er volgt een operatie en hoppa ik ben weer als nieuw! Helaas niet duss. Er word NIETS gevonden! Geweldig nieuws dus, maarre hoe kan dat nu? En hoe moet ik nu verder? Geen idee mevrouw, we hebben weer wat opgestuurd voor kweek, afwachten, zie u over zes weken. Tot ziens.
Ach Linda, wat een nare geschiedenis. En dan mag een laag blog! Ik weet uit ervaring Hoe afschuwelijk al die antibiotica is en hoe allergisch je er van kan worden. Dan rol je van het een in het ander.
Desondanks tóch gelukkig dat er niets gevonden is Hoe ook bevredigd nu ook.
Heel veel sterkte en er komen absoluut weer andere tijden!
Daar ga ik maar vanuit, die andere tijden, maar nu even net.
:-((
Heel naar… De lappenmand is soms tot daar aan toe, maar dit mag volgens mij volgens de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens helemaal niet… Dit valt onder marteling.
Ik wens je eerst een spoedig vinden en dan een adequaat bestrijden! Kom op!!!
XXX,
Ruud
Hahaha jij krijgt me gewoon weer aan het lachen #soepkip!
Als het zo tegenzit mag je ook wel even klagen hoor. Ik kan me voorstellen dat je dan even van slag bent. En als groot voordeel, je bent baas in je eigen logwereld. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt. Sterkte.
Love As Always
Di Mario
Dank je wel , lief
Wat een ellende. Kop op en ik hoop dat de boeken voor een beetje afleiding zorgen. Sterkte!
Ja, dat zie je goed. Ik lees heel veel!
Oh Linda! Bah, bah en nog eens bah! 🙁 sterkte!!!! X
Jups , inderdaad 🙁
Bedankt
Eerst sorry zeggen en dan gaan klagen. Moet kunnen, en beterschap natuurlijk!
Lol, scherp gezien!
Wat een ellende joh, sterkte.
Dank je wel
Niet meer kunnen sporten zou ik echt een drama vinden. Het zou bij mij ook dramatische gevolgen hebben. Niet meer sporten is terug de krukken in.
Ja, zo is het, rampzalig 🙁
Wel erg hoor om zo te strijden tegen ziekte en ongemakken, vooral het niet kunnen sporten. Ik heb ook een aantal collega’s die vol goede moed beginnen met hardlopen maar het door blessures niet lang kunnen volhouden. Ik heb het geluk dat ik lang niet heb gesport dus niet zo versleten ben dus dat is ook wel weer apart…Momenteel heb ik ook niet zoveel tijd voor bloggen maar ben blij dat er nog steeds een aantal vaste volgers doorzetten want er komen er maar weinig nieuwe bij helaas… Sterkte!