Ik weet het het is lang, te lang stil geweest.
Maar herstellen is niet zo interessant of leuk. En eigenlijk had ik geen tijd en energie over om te bloggen. Al had ik vele ideeën in mijn hoofd.
Waardeloos, als je gewend bent om van alles te doen en om dan bij alles wat je doet of moet doen, stil te moeten staan.
Want dat is één van de belangrijkste zaken tijdens je herstel : plannen.
Je leest het goed, plannen hoe mijn dag eruit ging zien beheerste mijn leven.

Natuurlijk heb ik vreselijk veel gelezen, en daarover wel geblogt, shame on me. En daar komt tie weer : keuzes.
Daarnaast vraagt de zorg voor een aantal mensen, waar ik vreselijk veel om geef, ook best veel tijd.
Een kleine reminder : Ik werk 😉 en heb twee studerende dochters. En vooral die laatste twee vragen af en toe ook aandacht.

Maar vandaag een mijlpaal (tijdens een storm he)
Mijn eerste *grote* ronde :

Herstel

Het heeft vreselijk veel moeite en energie gekost, mijn herstel na een longontsteking, (dubbele longontsteking zelfs) en er zijn momenten geweest dat ik dacht dat het nooit ging lukken.
Volgens mijn longarts en mijn fysio kan ik Linda na de zomervakantie misschien wel weer herkennen, en alles ervoor is wishful thinking.

Maar inmiddels ligt de 5 km binnen handbereik! En ben ik aan mijn 9e trainingsweek bezig, samen met Evy Gruyaert, mijn virtuele coach.
Zij leidt me door de loopsessies heen en met haar Belgische accent en ze vertelt mij regelmatig dat ze Fier op mij is.

Als deze lijn zo doorzet dan ga ik in September de Color Run In Utrecht lopen.
Samen met Marijke en mijn beide meiden.