Vroeger was alles beter, een vaak gehoorde kreet.
Maar is dat nu wel echt zo?
“The grass is Always greener at the other side!”
Vroeger was het anders.
Ik had geen mobiele telefoon, en als ik tijdens de twintig kilometer lange fietstocht naar huis een lekke band kreeg, dan moest ik lopen.
Ik zat niet op de fiets allerlei ongein te verspreiden, maar nam deel aan het verkeer .
Wat ook toen al een serieuze zaak was.

Ik zou nu best wel op school willen zitten of studeren .
Nu in dit tijdperk met internet, computers en tablets.
Mega-jaloers ben ik daarop. Ik die een werkstuk moest plakken en lijmen.
Er zat meer lijm op mij dan op het werkstuk, en meestal nog niet eens daar waar het hoorde.
Afhankelijk van de bibliotheek voor je research!
En dan pech hebben dat je in een klein dorpje woonde.
Nu , zoek je het online, en bij *virtuele* vrienden.
Presentaties met Power-Point! Mennn!

Tegenwoordig roept men online op tot relletjes en geweld,
Een van de voorbeelden hiervan is Haren
Een onschuldige oproep, van een onschuldig meisje woord opgepakt en als aanleiding voor rellen gebruikt.
Tegenwoordig slingert men alles maar online , zonder na te denken wat de consequenties zouden kunnen zijn!
In Parijs word een homofiele man door homohaters in elkaar geslagen. Zomaar!

Hoe deden wij het dan?
We riepen op per krant en tv, en demonstreren dat we deden!!
Tegen de kruisraketten , tegen de zure regen, tegen……..

httpv://youtu.be/KsHoJm2401I

httpv://youtu.be/ZyIO_3dRs-w

En of we boos waren!!
En of er gedemonstreerd werd!!
Waar is die sprirt gebleven?
Waar is die woede, De mentaliteit van het *niet meer willen accepteren*?
Zonder dat er buitensporig geweld gebruikt word?