Het is een heerlijk luchtig verhaal over een jonge weduwe Melinda en een stoere ex marinier Jack. Een love story in de dop. Melinda vlucht uit LA om opnieuw te beginnen.
Na een tijdje was ze haar vriendinnen, hoe dol ze ook op hun was, gaan associëren met Marks dood. De medelijdende blik in hun ogen was al genoeg geweest om haar verdriet weer naar boven te brengen. Op een gegeven moment had het geleken of alles tot één grote kluwen van pijn en verdriet was samengebald.
Het is een leuk boek voor tussendoor en het leest lekker weg.
Persoonlijk vind ik het boek een beetje te *feel good*. En de dialogen soms te simpel en te uitgebreid.
Maar het is een aanrader voor een avondje bij een knapperend houtvuur, om lekker weg te dromen en je je even nergens zorgen over te maken.
14 oktober 2014 verschijnt bij uitgeverij Harlequin Thuis in Virgin River, een romantische roman van Robyn Carr.
200 leden van de Not Just Any Book Club lezen deze roman en schrijven een recensie.
Zullen we deze maar voor mij overslaan. Wat lees jij toch een partij boeken zeg.
Love as Always
Di Mario
Hi Di Mario/די מריו,
Een vraagje, ga je op een enkele review af, of lees je er meerdere?
Graag zou ik je mening willen weten als je mijn recensie hebt gelezen over dit boek.
je kan hem vinden op mijn Blog, followmemove.wordpress.com.
Groetjes Anja
Serieus Anja! Niet reageren op mijn blog? En wel reageren op een reactie?
Sorry Linda. Wist niet dat het verplicht was. Waarom ik niet reageerde op jou blog. is dat er vrij weinig om op in te gaan is. Het is jou mening. punt. Het is kort. Is niet erg, Ben het niet met je eens. Maar als ik daarop verder reageer. respecteer ik jou mening niet. Ieder geval, dat vind ik. Dus eigenlijk reageerde ik daarom niet op jou blog, maar wel op een reactie.
Wou en wil je echt niet voor het hoofd stoten. Ik hoop dat je mijn redenatie snapt?
Groetjes Anja
Vond jij Jack ook zo extreem geduldig? Dat vond ik echt ongeloofwaardig. Waar vind je dat soort mannen?
Ik ken mannen die dat zijn. eerlijk waar. en dat zijn ook de mannen die echt niet over zich heen laten lopen. Eerlijk gezegd hebben ze zeker de broek aan.
Whahaha hier thuis hebben we beide de broek aan!
En zijn soms geduldig en soms niet
Hehe. Bedoelde niet dat zij alleen de broek aan hebben, maar vooral dat ze geen watjes zijn en andere alle beslissingen laten nemen.
En wat ik verder bedoelde, is dat die mannen echt bestaan. 😀
en btw, geduldig zijn, betekend niet dat je het nooit kan verliezen…..