Vreemdgaan
Zo op de rand van een nieuwjaar kijk ik terug op het oude jaar.  Een bewogen jaar maar ik ga geen boek hier neerknallen.
Het moet me van het hart dat ik opeens naar iets anders zocht. Vreemd eigenlijk je was ruim tien jaar mijn toevertrouwde partner in voor en tegenspoed, regen zonneschijn nooit liet je me in de steek.
Wat was het dat niet te definiëren gevoel van iets anders. Pure lust of dat het allemaal zo ‘gewoon’ geworden was. Op een dag zag ik een ander staan , maagdelijk wit stralend en uitdagend !
Compleet in de war maakte ik toch een afspraak en dat kon zomaar dezelfde dag nog. Het was op een zonovergoten zaterdag ik dronk een kop koffie , jij dronk niets , maar de afspraak voor meer was gemaakt. De volgende week zou ik je ophalen.
Eindelijk de week was voorbij onwennig betaste ik je , wat opviel was dat je wel erg veel lawaai maakte. Meer dan mijn oude vertrouwde waar ik in eerste instantie gek op was, maar die was weg foetsie, dus wij gingen samen de wereld rond.
Na enkele maanden ging de glans van je af in plaats van maagdelijk wit, was het meer vijftig tinten grijs.
Daarnaast merkte ik dat je veel meer dronk dan mijn vorige metgezel, écht de glans is er af. Hoe dom kon ik zijn om me door jouw te laten verleiden .
Mijn ogen zijn weer geopend door dit avontuur  in 2013 wil ik mijn oude weer terug, nu maar hopen dat zij me nog wil. Maar we zullen zien ik heb de dealer al gebeld voor een afspraak.
Disclaimer: Alle namen in dit verhaal zijn fictief wanneer deze overeenkomen berust dat op louter toeval , het verhaal daarentegen is echt gebeurt en verscheen eerder in de Papiervernipperaar, KringloopCentrum  en het vakblad voor ongelezen epistels.
Dit is een bijdrage van Ron Simpel, Ball.punt
Op twitter @ballpunt