Ik weet eigenlijk niet zo heel goed wat ik moet schrijven. Ik heb ja gezegd dus een stukje moet er in ieder geval wel komen… Maar waarover? Een levensverhaal? Waarom ik ben zoals ik ben? Wel zware kost dat. Misschien iets over de toekomst? Aangezien we een nieuw jaar tegemoet gaan lijkt dit me een goed plan. Hoe zie ik de toekomst?
Als er een ding is dat ik kan zeggen is het wel dat niks vast staat. Het is nooit te laat om iets te veranderen, om anders te zijn/doen in de toekomst. Morgen is een andere dag. Vol met kansen om iets te bereiken. Wat je er mee doet is jouw keuze.
Ik wil in 2013 mijn eindexamen VWO halen, en mijn examen IB ook! Daarna zou ik erg graag toegelaten worden tot het Erasmus om Econometrics and Operational Research te gaan studeren. De nadruk ligt hier wel op het ‘zou graag’ er zijn erg veel dingen die ik graag wil. Of dit ook daadwerkelijk ook gebeurd is niet te zeggen. Het is gewoon zo simpel: werk hard om te bereiken wat je bereiken wilt. Hard work pays off. Dat is wat ik heb geleerd
En gaat het eens een keer niet zoals geplant? So what! Dan doe je het opnieuw. Of je begint iets anders. Het leven is wat jij ervan maakt. En dit zal ook voor 2013 het geval zijn. Je leeft maar een keer, maak er het beste van.
Wat ik wel zeker weet is dat ik de zomer van 2013 zowaar weer in Amerika zal zijn. Bij een geweldige familie die ik het afgelopen jaar heb kunnen ontmoeten. Ik kijk erg uit naar wat 2013 gaat brengen en ik hoop om volgend jaar rond deze tijd terug te kijken op een mooi en geslaagd jaar. Een jaar met zijn ups en downs(zoals elk jaar deze bevat) en er wijzer uit ben gekomen zoals dit het geval was in 2012.
Iedereen een fijne jaarwisseling en een gelukkig 2013 gewenst, maak ervan wat je ervan maken wilt!
Liefs en een dikke knuffel,
Iris
Deze gastblog is een bijdrage van Iris, IrisjeXx
Op twitter @IrisjeXx
#EVNB *8* Een virtuele nieuwjaarsborrel, Nieuwjaarsdag bijdrage van Iris http://t.co/SH2uVd3B
Leuk om te lezen Iris, ik heb zelf bet bezoek aan de virtuele borrel heel letterlijk opgepakt en ben daarmee in relatief vrij oppervalkkige borrelpraat gebleven en juist omdat ik het project van Linda en haar uitnodiging zo waardeer wil ik ook alle bijdrages op zijn minst lezen. Ik relaiseer me dat het niet zeker is of jij mijn reactie weer leest, misschien heb je je geabboneerd, misschien speelt Linda het door, evengoed hier neergeschreven dat ik je insteek en je diepgang met respect gelezen heb.
Ooit ben ik eens naar Turkije verhuisd, mijn moeder vond dat niet gemakkelijk en in een van haar laatste omarmingen zei ze: o lieverd, wat als je nou spijt krijgt? In een helder moment zei ik toen, Mam, dan kom ik toch gewoon terug..en zo is het…Spijt is hét moment om los te laten en een nieuwe keuze te maken,
Ik wens je een goed jaar toe en dat in zichzelf voelt al als een beperking, ik wens je alle goeds voor alle jaren die komen en gaan
Warme groet, Carolien
Hoi hoi Carolien,
Dankjewel voor je reactie, ik vond het enorm fijn om te lezen, en een erorm mooie verwoording die je gebruikt: Spijt is het moment om los te laten en een nieuwe keuze te maken.
Ook jij een enorm fijn jaar toegewenst met al het goede!
Liefs,
Iris