Iedereen kent het gevoel wel denk ik, het gevoel dat er een baksteen in je maag zit.
Momenteel heb ik daar heel veel last van. Een zeurend niet te definiëren gevoel. Wat me maar niet los wil laten.
Eigenlijk weet ik best wel wat er aan de hand is, maar twijfel nog steeds over de te nemen stappen.En wat nog veel erger is over de te ondernemen aktie.
Veel tijd om er bij stil te staan heb ik ook niet, want er moet een hoop geregeld en georganiseerd worden, voor ik dinsdag aan mijn knie geholpen word.Maar ik hou niet zo van loshangende draadjes , dus….
Afgelopen maandag de meiden gemotiveerd om toch maar weer te gaan en ,zo dacht ik, laat mijn eigen gezicht ook weer even zien en verklaar waarom ik voorlopig niet aanwezig zal zijn.
En dan blijkt dat dat onderbuik-gevoel, die baksteen die op je maag lag, dus gewoon ,helaas,gelijk te hebben!
Potjandorie leer ik het nooit! Luisteren naar jezelf! Maar nee hoor, ik vind het nodig om het weer eens te negeren, en te twijfelen aan mezelf.
Maar ja, nu is de kogel door de kerk en zijn de meiden en ik clubloos! 🙁
Jammer dat dat bepaalde mensen hun belangrijkheid en hun bestaan halen uit het onderdeel maken van een bestuur,
Dat die mensen het nodig vinden om iedereen en alles om hun heen te betuttelen en regeltjes op te leggen.Ze laten aktieve welwillende peresonen als een baksteen vallen, wat helaas tot een leden-verlies, en misschien wel sponsoren-verlies leid.
Wat een opluchting, dat ik eindelijk de voor mij juiste beslissing genomen heb.
De baksteen in mijn maag is verdwenen
Weer wat minder om over te piekeren
#WOT Write On Thursday
Dat is waar #WOT voor staat.
Een initiatief van Karin Ramaker.
Iedere donderdag presenteert zij een woord waarmee ik
– net als vele andere bloggers
– aan de slag ga voor een blog.
Deze week is het de woord “Baksteen”.
lijkt mij niet goed voor een vereniging, maar het is natuurlijk lastig oordelen zinder de ins en outs te kennen
is idd niet best, maar mijn probleem gelukkig niet meer
Opgeruimd. Staat netjes. Jammer dat het zo moet. Maar ja, dan weet je ook wat je betekend hebt. Te weinig om je rot bij te voelen. Good riddens!
vervelende is dat ik me er wel rot bij voel,
maar ja we hebben al een neuwe club!
is de baskteen uit je maag nu weg?
lijkt me lekker als je ook al gaat sleutelen aan een knie
gelukkig wel ja 🙂
eerst de steen , dan mijn knie
Bakstenen zijn toch juist om mee te bouwen…..
Love As Always
Di Mario
niet die in op mijn maag lag
Ha Linda,
Een steen verwijderen is een ingreep die je zelf moet doen.
Je hebt de juiste beslissing genomen, je bent weer fit. oma
yesss nu mijn knie nog 🙂
ja, soms zijn er omstandigheden die zo`n baksteek veroorzaken.
Meestal zelfs. En dan is afwachten vaak de enige optie.
het was juist het afwachten wat ik te lang heb laten duren!
Klinkt alsof je de goede beslissing hebt genomen. En alsof je heel veel energie in iets hebt gestoken en je heel loyaal hebt opgesteld. Ik denk altijd maar dat ik dan volgende keer op tijd de signalen zal opvangen, hopelijk, als zoiets gebeurd is. Anyway, jij hebt je energie nodig voor je herstel! Loslaten, die baksteen. En het schuldgevoel. En eventueel boosheid. 🙂
je mag nooit meer raden 🙂
en ik zal naar je luisteren moeders haha
yeah een normaal reactieformulier. Dat andere lag als een baksteen op mijn maag .
haha ik ben en blijf blond
deze is veul beter!