Dit is een van de drie boeken, gekregen bij het Boekenblog-Event van Meulenhoff Boekerij. Ik heb lang nagedacht over mijn review, vooral omdat ik tijdens het event Jean Kwok ontmoet heb, en het een ontzettend sympathiek mens vind. Maar eigenlijk verandert dat niets aan haar boek, wat ik gewoon goed vind. Bijna Thuis leest heerlijk weg, en ik had het in een mum van tijd uit, kon het niet wegleggen.
Ach die Kim, wat een meisje. Vanaf het begin heb ik de neiging om te zeggen : Kom maar, samen met je moeder. Kom maar. Maar helaas het is geen sprookje ….
Ze worden *geweldig* ontvangen in Amerika, (niet dus) door tante Paula een zus van haar moeder. Die ze alle twee snoei- en snoeihard laat werken voor medicijnen, tickets, visa en huur. Vooral die huur. Voor een krot, een afbraakpand waar nauwelijks ramen inzaten waardoor ze bijna bevriezen omdat de verwarming niet werkt omdat het een slooppand is! En dan : Kinderarbeid in Amerika? Ja dus!
Ze vroeg me wat ik na school deed en ik zei dat ik meestal in de fabriek aan het werk was, en dat vertelde ze later thuis aan haar vader. De volgende dag zei ze dat ik niet zulke rare dingen moest zeggen : in Amerika werkten er helemaal geen kinderen in fabrieken.
Gelukkig, ondanks haar leraar, ontvangt ze een volledige beurs voor een particuliere middelbare school. Respect voor het volhardingsvermogen van haar en haar moeder. Respect voor het vriendelijk blijven tegen tante Paula.
Hoe het verder met haar en haar moeder gaat? Of *The American Dream* uitkomt?
Ik zou zeggen : Lees het boek!
Ik ben erin begonnen en kon het niet meer wegleggen!
Ik sla hem over, want ik heb momenteel echt geen tijd voor het lezen van een boek helaas ….
Volgens mij heb jij niet eens meer tijd om te gamen!
Beetje laat geworden, niet door de voetbal dat zat lief te kijken. Hans
Ik heb wel gekeken, en hou niet eens van voetbal ๐
Dan wens ik je veel genoegen met het volgende, maar dat zal vast wel goed komen!
Volgende boek is al bijna uit, je zou de *te lezen stapel* moeten zien!
Maar ook een aantal persoonlijke blogs die op stapel staan.
Misschien wel een boek voor de vakantie , dan hoop ik eindelijk weer eens aan lezen toe te komen.
Off topic, het Glibberbal is ten dele naar mij vernoemd, ken de organisatie erg goed en ben in de reclame-uitingen heel uitdrukkelijk aanwezig ๐
Wel, zoiets dacht ik dus al!
Gaaf misschien ben ik er volgend jaar wel bij, in ieder geval een moppie gaat in Leiden studeren.
Nog twee weken en dan heb ik vakantie, normaal kom ik nooit zo aan lezen toe, maar met de dreiging daar zal het wel minder reizen worden.
Love As Always
Di Mario
Ja dat vrees ik ook ๐
Wel Leestip!