stickers-Review

Dit is een van de drie boeken, gekregen bij het Boekenblog-Event van Meulenhoff Boekerij. Ik heb lang nagedacht over mijn review, vooral omdat ik tijdens het event Jean Kwok ontmoet heb, en het een ontzettend sympathiek mens vind. Maar eigenlijk verandert dat niets aan haar boek, wat ik gewoon goed vind. Bijna Thuis leest heerlijk weg, en ik had het in een mum van tijd uit, kon het niet wegleggen.

Ach die Kim, wat een meisje. Vanaf het begin heb ik de neiging om te zeggen : Kom maar, samen met je moeder. Kom maar. Maar helaas het is geen sprookje ….

Ze worden *geweldig* ontvangen in Amerika, (niet dus) door tante Paula een zus van haar moeder. Die ze alle twee snoei- en snoeihard laat werken voor medicijnen, tickets, visa en huur. Vooral die huur. Voor een krot, een afbraakpand waar nauwelijks ramen inzaten waardoor ze bijna bevriezen omdat de verwarming niet werkt omdat het een slooppand is! En dan : Kinderarbeid in Amerika? Ja dus!

Ze vroeg me wat ik na school deed en ik zei dat ik meestal in de fabriek aan het werk was, en dat vertelde ze later thuis aan haar vader. De volgende dag zei ze dat ik niet zulke rare dingen moest zeggen : in Amerika werkten er helemaal geen kinderen in fabrieken.

Gelukkig, ondanks haar leraar, ontvangt ze een volledige beurs voor een particuliere middelbare school. Respect voor het volhardingsvermogen van haar en haar moeder. Respect voor het vriendelijk blijven tegen tante Paula.

Hoe het verder met haar en haar moeder gaat? Of *The American Dream* uitkomt?
Ik zou zeggen : Lees het boek!
Ik ben erin begonnen en kon het niet meer wegleggen!