review

Een Charismatisch Defect

Na Het leek stiller dan het was was ik vreselijk benieuwd naar Een Charismatisch Defect .
Mijn verwachting is meer dan waargemaakt, het is een intrigerend verhaal welke je meesleept terug in de provo-tijd.

Het verhaal wordt wisselend, in het heden en het verleden verteld.
Dat betekent zeker in het begin, dat je aardig op moet letten, want er worden flink wat tijdsprongen gemaakt.

De Personages

Anneke, die door Blake in April word omgedoopt, is in no time onder invloed van Blake, een ontzettend charismatische Amerikaan, en hoewel je haar in het verhaal anders hoort denken, laat ze alles gelaten over zich heen komen.

Blake, ik heet Blake. Nice to meet you.
Anneke!
Wat? Ik heet Anneke!
Oké Eènnekè, ik noem je April

Er waren momenten dat ik haar wel door elkaar wilde schudden.
Kom op April! Wat een minderwaardigheidscomplex!

Wat dat betreft was er juist weinig veranderd sinds haar jeugd met haar vader en broers. Nog steeds leek het alsof niemand doorhad dat zij er ook was. Ze zagen haar wel, maar blijkbaar waren er verschillende manieren van zien.

Blake Chesterfield is een gladde praatjesmaker, maar wel één waar naar geluisterd wordt.
Waarom mijn gedachten nu telkens afdwalen naar de Manson Family? En ik telkens de link met Charles Manson wil leggen?
Misschien omdat hij ook sekteleider was?

De dag is aangebroken dat we het bloed van onze broeders gaan wreken, zei Blake…
Wie niet meedoet ligt eruit

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik zowel Blake, als April niet vreselijk sympathiek vind. Al wint Blake deze competitie.
Juist door haar minderwaardigheidscomplex en haar stille verzet, ga ik langzamerhand April toch interessanter vinden.

Conclusie

IK vind het intrigerend verhaal, wat ontzetten mooi geschreven is.
Tip: lees vooral de allereerste zinnen met aandacht!