Normaliter zet ik elke donderdag een #WOT. Dit is de tweede keer dat ik afhaak. Reden? het komt me te dichtbij. Daar komt bij dat de blog, en de aanleiding van deze #WOT me absoluut NIET aanstaan. Verder wil ik er geen aandacht aan besteden want er is al genoeg ophef door ontstaan.
Waarom voel ik me momenteel waardeloos? Omdat dit allemaal te dichtbij komt? Dat ook ja. Maar de hoofdredenen is dat het herfst is. De blaadjes vallen. Niet dat dat een herfst depressie bij mij veroorzaakt, maar wel dat wat er jaren geleden rond deze tijd gebeurt is.
Elke herfst komen de nachtmerries, de herinneringen ….
Kortom sta ik niet geweldig sterk in mijn schoenen. Een van de hoofdredenen dat ik me van deze #WOT afwend. Niet dat ik tegen een pittige discussie opzie, maar nu even niet.
Ik heb er lang over nagedacht, voor mij is de #WOT een woord, waar ik, en met mij anderen , mee spelen kan. Voel en kan ik dat niet, dan pass ik.
Persooonlijk probeer ik te reageren bij de mede-schrijvers, de mede-WOTters, maar op een handje vaste commentatoren, merk ik andersom er weinig van. Niet dat het perse moet, maar …… Van Karin las ik op twitter het verwijt dat de wotters wel bij elkaar reageren en niet bij haar. Persoonlijk probeer ik bij haar te reageren, maar verbeter de wereld en begin bij jezelf?
Na lang nadenken, alsnog besloten om deze blog als #WOT te verwerken, mede om voor mezelf de zaken op een rijtje te zetten.
De Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht. Wil je andere #WOT woorden en blogposts lezen, check hier