Normaliter zet ik elke donderdag een #WOT. Dit is de tweede keer dat ik afhaak. Reden? het komt me te dichtbij. Daar komt bij dat de blog, en de aanleiding van deze #WOT me absoluut NIET aanstaan. Verder wil ik er geen aandacht aan besteden want er is al genoeg ophef door ontstaan.
Waarom voel ik me momenteel waardeloos? Omdat dit allemaal te dichtbij komt? Dat ook ja. Maar de hoofdredenen is dat het herfst is. De blaadjes vallen. Niet dat dat een herfst depressie bij mij veroorzaakt, maar wel dat wat er jaren geleden rond deze tijd gebeurt is.
Elke herfst komen de nachtmerries, de herinneringen ….
Kortom sta ik niet geweldig sterk in mijn schoenen. Een van de hoofdredenen dat ik me van deze #WOT afwend. Niet dat ik tegen een pittige discussie opzie, maar nu even niet.
Ik heb er lang over nagedacht, voor mij is de #WOT een woord, waar ik, en met mij anderen , mee spelen kan. Voel en kan ik dat niet, dan pass ik.
Persooonlijk probeer ik te reageren bij de mede-schrijvers, de mede-WOTters, maar op een handje vaste commentatoren, merk ik andersom er weinig van. Niet dat het perse moet, maar …… Van Karin las ik op twitter het verwijt dat de wotters wel bij elkaar reageren en niet bij haar. Persoonlijk probeer ik bij haar te reageren, maar verbeter de wereld en begin bij jezelf?
Na lang nadenken, alsnog besloten om deze blog als #WOT te verwerken, mede om voor mezelf de zaken op een rijtje te zetten.
De Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht. Wil je andere #WOT woorden en blogposts lezen, check hier
New post: Herfst depressie , Ophef , #WOT deel 45 http://t.co/HDndLjI7
dan hoop ik dat de na volgende zondag in je brievenbus vallende bundel je wat opbeurt.
Ha , wat leuk, dat komt er ook aan jippieeeee!
Ja, dat gejammer om reacties als ze zelf niks uitdeeld is niet te snappen.
Ze voelt zich verheven boven de andere loggers of zo.
Om herfstdepressief van te geraken.
Wel zo was het niet precies bedoeld hoor, gewoon zo van als er bij gereageerd word, is het netjes om terug te reageren
En dan heb je toch een heel blogje volgeschreven zonder het te willen…
Mijn idee van de WOT is dat ik mee doe als ik er zin in heb of inspiratie voel. Soms wel. Soms niet. En zo gaat het ook met het lezen van de andere inzendingen. Soms lees ik ze wel. Soms niet.
Soms reageer ik en soms niet. Bij de een is het makkelijker reageren dan bij de ander, omdat het meer aanspreekt of meer raakt. Ik reageer nu omdat het haast vanzelf gaat, maar nooit omdat ik vind dat het moet of als ik niet weet wat te zeggen. Beter niets dan gekunsteld denk ik dan.
Bovendien verwacht ik nooit dat mede-WOTters een reactie geven. Als ze dat doen leuk, heel leuk zelfs, als ze dat niet doen, dan niet. Even goede vrienden. De vrijblijvendheid, dat vind ik belangrijk.
En nu dus ineens een lange reactie van mij. Op een blog dat je eigenlijk niet had willen schrijven…
Wat reaktie! 🙂 dank je wel!
Ik reageer bijna altijd bij degenen die bij mij reageren.
Maar niets moet en ik verwacht ook niets.
Ook niet van de WOTters, het was meer een reaktie op een tweet van Karin
Net zoals Helen doe ik ook alleen maar mee wanneer het mij uitkomt, en idem dito voor wat betreft het lezen en reageren. Heb er gewoon niet altijd de tijd en zin voor. Het ‘moet’ wel leuk blijven 🙂
Voor wat betreft het #WOT woord. Wanneer ik al mee doe, dan probeer ik er altijd een andere invulling aan te geven dan die voor de hand ligt. Zo omzeil ik ook het probleem als een woord soms te dicht in de buurt zou komen.
Reageren is ook absoluut geen moeten!
Ik heb liever geen reaktie, dan een ……
Wel ben ik altijd blij met reakties en probeer meestal ook terug te reageren, maar het moet wel haalbaar zijn , en ik moet er tijd voor hebben
Ik doe daar nooit aan mee de WOT maar ja ook geen tijd voor denk ik 🙂
Off topic, rss werkt nu weer gewoon heb ik begrepen.
Wat betreft je rss , werkt niet kijkt mij onder je eigen reaktie!
Onlangs geblogd welkomstlog, staat ook in de rest vreemd he?
Ha Linda,
Herfst is een grauwe periode, zeker als je herinneringen daar liggen.
Zelf probeer ik zoveel mogelijk leuke dingen te doen.
Terug kijken op een happy coffee sunday is er een van. oma
ot, morgen is hij er weer, de plaat van de week 😉
Het moet ook per se geen 1 op 1 relatie zijn tussen bloggers. Het wil niet zeggen dat ik bij iemand niet reageer dat ik zijn/haar blog niet lees. Maar iedereen bepaald dat voor zich, niet?
ow nee een 1 op 1 relatie lijkt me helemaal niets bij bloggers.
Ik lees ook blogs waar ik soms niet op reageer,
ow nee een 1 op 1 relatie lijkt me helemaal niets bij bloggers.
Ik lees ook blogs waar ik soms niet op reageer,
Als je op iemand zijn log reageerd, dan lees je eerst goed, en dan reageer je er op. Anders heeft het geen zin.
Zo reageerde er gister een vast bezoeker van mijn log met een opmerking op een ouder log dat ik dacht ‘die heeft nog nooit gelezen bij me.’
Zoiets heb ik onlangs ook meegemaakt,
Niet gelezen dacht ik toen autch, een paar jaar geleden toen mijn vader zeer ernstig ziek was, werd me een gezellig en fijn weekend gewenst!
Herfst depressie hebben veel mensen last van. .Maar ik doe niet mee aan wot.
Fijne week.
lol En ik doe niet mee aan herfstdepressies,
Idd hebben best wel veel mensen daar last van!
Het is goed… Het heilige moeten, ach dat lijkt mij meer voor andere dingen weggelegd… En ik ga toch stug door… Als ik zelf #WOT, zal ik in principe alle #WOT’s van die week lezen en een comment achterlaten. Omdat dat voor mij de essentie is van #WOT. Hoe anderen daarover denken? Hoe anderen er mee omgaan? I don’t care!
Ik heb gemerkt dat het voor mij handig is om een paar vaste punten in de week te nemen om te bloggen. Mede dankzij Karin.
Ha Linda,
even tegen de depressie, vandaag was de plaat van de week er weer. LOL oma
En , …… zoef op naar de site 🙂
Hee, toch nog een #WOT-blog. Leuk geschreven.
Ik vond het eerlijk gezegd niet een woord waar ik ernstig als ik ben over kan uitweiden… Misschien moet ik er dan wel een punt aan breien, maar ja, ik heet nu eenmaal geen Linda 😉
Sjee, moet ik dat nu als een compliment opvatten??
Lol geen idee .
Daar komt bij dat deze blog met mij aan de haal ding whahaha
O jee ojee, spuit 11 hier, ik heb iets gemist… Ik vind het altijd lastig, met reageren, ik kan gewoon niet op alles reageren en niet alles lezen. Ik lees al heel veel voor mijn werk. En mijn eigen #iederedagbloggen gedoe nog, #blogpraat ook, pfff, lezen van andere bloggers bewaar ik voor de rustmomentjes in het weekend en zo. Ik heb al lang geleden besloten dat ik me niet verplicht voel en al helemaal niet dat anderen zich verplicht moeten voelen! Ik verwacht niets. Ik ben blij met iedere reactie maar uberhaput, met iedere lezer, iedere abonnee. Het blijft een wonder. No strings attached.
Bij jou kom ik een keer in de zoveel tijd ook even langs om bij te lezen. Ik hoop dat ik niets stoms heb gezegd of gemist!
PS Heb wel iets bij de laatste #WOT gezet, maar was meer voor Karin bedoeld, als bedankje, dan voor de andere wotters.
Voel me al zeer vereerd als je komt lezen, en je hebt niets gemist hoor!
Zorg jij nu maar dat je je in Istanbul gaat thuisvoelen!
Voel me al zeer vereerd als je komt lezen, en je hebt niets gemist hoor!
Zorg jij nu maar dat je je in Istanbul gaat thuisvoelen!