Het avontuur dan Milieustraat heet

Zaterdagochtend, ontbijt met zijn viertjes, maatje komt met het leuke idee dat ik wel naar de milieustraat zou kunnen gaan.
Inderdaad, je leest het goed! In de Hoekschewaard hebben we een echte milieustraat

Gelukkig was Merel zo lief om met mij mee te gaan. Wel dat heeft ze geweten.
De stortplaats is ruim tien kilometer verwijderd van ons huis, en na ongeveer negen kilometer was de brandstof van onze auto zo goed als op 😉 En nu?
Gelukkig was de redding nabij … dachten we. In de vorm van een benzinestation. Helaas betrof het een onbemand benzinestation en had ik mijn tas niet bij me. Geen tas betekend: geen portemonnee, geen pinpas en geen …….. Dom, dom dom.

Onze redding bestond in dit geval uit een vrachtwagenchauffeur, die zo vriendelijk was om voor ons te pinnen. Wat een held! Gelukkig had ik wel cash op zak. Vervolgens op naar de milieustraat. Daar aangekomen: Geen toegangspas!! Huh? Die lag niet meer in de auto. Entree: tien euro, daar krijg je dan wel een nieuwe toegangspas voor. Alleen: er kan NIET cash betaald worden! En mijn bankpas lag in mijn tas thuis!

Inmiddels begon de moed ons aardig in de schoenen te zakken, volgens mij rust er een vloek op de milieustraat, in ieder geval wat ons betreft. Maar dat gevoel werd teniet gedaan in de vorm van held nummer twee! Deze meneer bood ons belangeloos het gebruik van zijn toegangspas aan!
En zo reden Merel en ik eindelijk de milieustraat op. En konden wij ons ontdoen van allerlei overbodige rommel. ;

Het kostte wat moeite, maar: eind goed, al goed. En met maatje, daar heb ik nog een eitje mee te pellen!

#SG16 is een initiatief van Carel de Mari.
Hij geeft elke week een woord uit een spreekwoord of gezegde en daar geven Bloggers een eigen draai aan.
Alle bijdragen kan je hier vinden.